Bas Eickhout

Ik ben er trots op dat ik, als lijsttrekker van GroenLinks, in de voetsporen van Kathalijne Buitenweg mag treden. In 2009 kreeg zij steun van het Europees Parlement voor een brede antidiscriminatiewet, die discriminatie op grond van seksuele gerichtheid in de hele EU zou verbieden op een groot aantal terreinen, van hotels tot levensverzekeringen.
Tegelijk ben ik boos, op de regeringen van de EU-landen. Zij blokkeren Kathalijnes wetsvoorstel nog altijd. In het nieuwgekozen Europarlement wil ik hard knokken voor deze wet.
Europese wetgeving kan niet alle homodiscriminatie uitbannen. Voor bijvoorbeeld de inhoud van het onderwijs is de EU niet bevoegd. Sommige partijen pleiten daarom voor een terughoudende opstelling. Zie de standpunten van de VVD over emancipatie en van de SP over antihomopropagandawetten bij de roze stellingen.
Ik ben het daar hartgrondig mee oneens. Als homofobe wetten de mensenrechten van LHBT’s bedreigen, zoals in Litouwen, moet het Europarlement zijn stem verheffen en moet de Europese Commissie sancties afkondigen. Dat leidt tot botsingen met conservatieve nationale politici en opiniemakers, zeker. Maar juist uit dit soort botsingen wordt een activistische homobeweging geboren, die zelf gaat vechten voor haar rechten. Onderzoek bevestigt dat.
Ik wil, vanuit het Europees Parlement, aan de zijde staan van deze dappere activisten.